Vintage Cucumber - Mc Goyl Style

Τι δουλειά έχει ένα αγγούρι στο διάστημα; Από ποιόν εξωγήινο κηπουρό ξέφυγε και αιωρείται ανάμεσα σε δίνες και διαγαλαξιακά χωρἀφια;

Την απάντηση θα την βρείτε μέσα στο Mc Goyl Style. Πίσω από το όνομα Vintage Cucumber, κρύβεται ο νεαρός μουσικός Johannes Schulz . Ο ταλαντούχος Γερμανός μουσικός, παίζει όλα τα όργανα μόνος του και βάζει όλο του το μεράκι για να μας προφέρει την τρίτη του δουλειά. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν φοβάται να ρισκάρει και να πειραματιστεί με όλη την psych/progressive κληρονομιά, άλλα δεν ξεχνάει να μας επαναφέρει στην τρέχουσα μουσική περίοδο με τη DIY παραγωγή του δίσκου.

Το Mc Goyl Style είναι μια δουλειά που θέλει υπομονή για να την εξερευνήσεις. Γαλαξιακοί ήχοι συνδυάζονται άψογα με ήχους της φύσης, δείγματα από ταινίες και lo-fi πειραματισμοί δίνουν ένα ξεχωριστό τόνο στη ακρόαση. Όσο για την κληρονομία που έγραψα παραπάνω, η μουσική του Vintage Cucumber, έχει επηρεαστεί από τις "ιερές γραφές" των Tangerine Dream, γενικά της Krautrock περιόδου, άλλα και της Ummagumma περιόδου των Pink Floyd. Όλα αυτά συνθέτουν μία Ambient μυσταγωγία ενός μοναχικού μαέστρου, που ο σκοπός του δεν είναι να αναπαραγάγει παλιομοδίτικες (με την καλή έννοια) μουσικές, άλλα να τις αναγεννήσει μέσα από τη δικιά του ματιά.

Το μέλλον θα μας δείξει αν η μουσική του Schulz, μέσα από αυτό το project χωράει και άλλους πειραματισμούς και πόσο μακριά μπορεί να φτάσει. Εγώ ανυπομονώ, μέχρι τότε θα ακούω τη μουσική του μέσα από το bandcamp όπου μπορείτε να την κατεβάσετε δωρεάν.

English Text

What the hell is a cucumber doing in space? Has it escaped from an alien gardener and now floats within vortexes and intergalactic fields?

Well.. You will find the answers that you seek at Mc Goyl Style. Behind the name of Vintage Cucumber is Johannes Schulz, a young and talented musician from Germany, who's playing all of the instruments himself passionately in order to bring to us his third album.

Τhe most remarkable thing is that Johannes is not afraid to risk and experiment with all of the psych/progressive heritage and in the meanwhile brings us back to the  present with his DIY album release.The Mc Goyl Style album demands patience in order to explore it. Galactic sounds harmonically matched with the sound of nature, movie samples and lo-fi experiments give a special tone. As far as the heritage part mentioned earlier, the music of Vintage cucumber is influenced by the "holy writings" of Tangerine Dream, the Krautrock period in general and the Ummagumma time of Pink Floyd. All of the above compose an Ambient rite of a lonely conductor, whose purpose is not to reproduce old-fashion (in a good way) music, but to re-create them through his delicate sight.

The near future will show us how far Sculz's music can get, through this project and his other experiments. Until then, I’ll be listening to his work through bandcamp, where you can also download it for free.

Bandcamp

Facebook

Rancho de la Luna *Radio Show* 27/10/12

Listen HERE!!!

Playlist

Radio Moscow - Densaflorativa (Intro)
Cowboys & Aliens - Ghost In My Speaker
Whores of Tijuana - Shut Your Pie Hole
Scott Reeder - Τhanks
Wolf People - One By One From Dorney Reach
The Snails - Pollution
13th Floor Elevators - Levitation
Chicken Shack - Telling Your Fortune
Crow Black Chicken - Flowers
Wo Fat - The Black Code
Pelican - Parasite Colony
Broken By The Burden - Only to Awake

Radar Men From The Moon - Echo Forever

Πρώτη δισκοκριτική μου για το Rancho De la Luna και διάλεξα να ξεκινήσω με την τελευταία δουλειά των Ολλανδών Radar Men From The Moon. Οι Radar Men From The Moon είναι ένα instrumental trio που εμφανίζεται στη μουσική σκηνή για πρώτη φορά το 2011 με τον πρώτο τους δίσκο Intergalactic Dada & Space Trombones. Ο ήχος τους θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα κράμα space rock/psych rock/post rock/stoner metal, χωρίς ωστόσο να μπορούμε εύκολα να τους κατατάξουμε σε ένα από τα παραπάνω είδη. Απ'ότι φαίνεται είναι γρήγορα παλικάρια καθώς μέσα σ'ένα χρόνο έγραψαν και ηχογράφησαν τον διάδοχο του Intergalactic... το οποίο φέρει τον τίτλο Echo Forever και κυκλοφόρησε στις 16 Ιουλίου του 2012.

Ακούγοντας το λοιπόν, το πρώτο στοιχείο που μου έκανε εντύπωση είναι η παραγωγή. Μου φάνηκε αρκετά πιο ακατέργαστη και "θορυβώδης" απ'ότι στον προηγούμενο δίσκο. Παρ'όλα αυτά, μετά από μερικά ακούσματα επαναδιατυπώνω, κάνανε λαμπρή δουλειά στην παραγωγή. Ναι μεν θορυβώδης αλλά καθόλου ακατέργαστος ο ήχος τους, κάθε τι είναι δουλεμένο και όλα τα όργανα ξεχωρίζουν μέσα από το σύνολο (δύσκολη υπόθεση για τον χώρο που κινούνται). Όσον αφορά τη μουσική, το μονοπάτι είναι το ίδιο, ογκώδης ήχος στα δυνατά σημεία του δίσκου και βάθος στα καθαρά σημεία, όλα φιλτραρισμένα μέσα από τα πολλά εφέ που η μπάντα χρησιμοποιεί. Αυτό που αποτελεί εξέλιξη για τους Radar Men From The Moon είναι η σύνθεση και η δομή των κομματιών. Μπορεί ένας χρόνος να είναι λίγος αλλά μάλλον ήταν αρκετός ωστέ να ωριμάσουν συνθετικά. Εκεί που ο πρώτος δίσκος έδινε απλά την αίσθηση ότι εδώ και εκεί περιφέρονται κάποιες καλές ιδέες οι οποίες υλοποιούνται σε ικανοποιητίκο βαθμό, το Echo Forever παρουσιάζει εκπληκτική συνοχή και κάθε ιδέα έχει ολοκληρωμένη δομή. Ξεκινώντας από καθαρές post/space rock μελωδίες, σιγά σιγά χτίζουν το κάθε κομμάτι αφήνοντας κάθε ιδέα να εξελιχθεί φυσικά και αβίαστα, έτσι κι αλλιώς οι Radar... δεν βιάζονται να τελειώσουν τα κομμάτια τους. Για παράδειγμα το ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο, ξεκινάει με μια σκοτεινή μελωδία η οποία δίνει τη σειρά της σε ένα funky ρυθμό πριν βουτήξουν για τα καλά σε ένα space/psych ξεφάντωμα, και πριν το συνειδητοποιήσεις, το γυρνάνε χωρίς καμία δυσκολία σε ένα heavy stoner riff τελειώνοντας όπως ακριβώς ξεκίνησαν το κομμάτι.

Στο Echo Forever, όλα τα ηχητικά πειράματα των Radar... έρχονται και δένουν αρμονικά δημιουργώντας έτσι ένα συμπαγές σύνολο που ρέει ελεύθερα. Μόνο μου (μικρό) παράπονο είναι η απουσία "μεγαλειωδών" riff όπως για παράδειγμα το grand finale του κομματιού "Intergalactic Dada & Space Trombones" του πρώτου δίσκου. Έχει και στο Echo Forever απλά όχι αυτής της κλίμακας. Ακόμα και με αυτή την απουσία, ο τελευταίος δίσκος των Radar... είναι κλασσικό παράδειγμα του τι μπορεί να κάνει ένα συγκρότημα όταν έχει καλές ιδέες και όρεξη για δουλειά. Το Echo Forever είναι ένα εγγυημένο ταξίδι, σκοτεινό και χαλαρωτικό (ακόμα και στα πιο σκληρά του σημεία) που σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή των οπαδών αυτού του χώρου και όχι μόνο. Έχουμε πολλά ακόμα να δούμε από δαύτους. Συνιστάται ανεπιφύλακτα.

Αλέξης Αιμονιώτης

facebook.com/radarmenfromthemoon 
radarmenfromthemoon.bandcamp.com 

"THE SNAILS" Contest @ Rancho de la Luna Radioshow

 Αν θέλετε να κερδίσετε το ντεμπούτο άλμπουμ (CD) των "THE SNAILS" κάντε LIKE και SHARE τη φωτογραφία που
θα βρείτε εδω (http://www.facebook.com/photo.php?fbid=159356334207742&set=a.159356277541081.49658.151175765025799&type=1&theater) και μπείτε στην κλήρωση που θα γίνει κατά τη διάρκεια της εκπομπής Rancho de la Luna αυτό το Σάββατο (19:00 - 20:00)  στο www.musicsociety.gr. Ο διαγωνισμός ισχύει για την Ελλάδα και το εξωτερικό με τα έξοδα αποστολής πληρωμένα. Καλή επιτυχία Lunatic Ranchers.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μπορείτε να συμμετέχετε στον διαγωνισμό από την Κυριακή 21/10 μέχρι και την Παρασκευή 26/10.

****************

THE SNAILS @ Rancho de la Luna Radioshow Contest!!!

If you want to win "THE SNAILS" debut album (CD)  click LIKE and SHARE the photo you will find here (http://www.facebook.com/photo.php?fbid=159356334207742&set=a.159356277541081.49658.151175765025799&type=1&theater) and  enter  the draw that will take place during the  Rancho de la Luna radio show this Saturday (19: 00 - 20:00) at www.musicsociety.gr. The competition is in effect in Greece and  abroad with the all expenses  paid. Good luck Lunatic Ranchers!

ATTENTION: You can take part in the competition from Sunday 21/10 until Friday 26/10.

www.musicsociety.gr
www.thesnails.gr
www.facebook.com/pages/The-Snails/157705577612316?ref=ts&fref=ts
www.facebook.com/ranchoradioshow
http://ranchodelaluna.blogspot.gr/

Rancho de la Luna *Radio Show* 20/10/12

Listen HERE!!!

Playlist

Radio Moscow - Densaflorativa (Intro)
Soundgarden - All Your Lies
Solarmonkeys - Momma's Son
Gorgantherron - Cementery Shoes
Ufesas - Dead Man Walkin'
Dewolff - Love In C Minor
Fuzz Manta - Who Sees You
Baby Woodrose - Bullshit Detector
Vibravoid - Eruptions Of The Green Sun
Mars Red Sky - Strong Reflection
Acid King - Silent Circle
Kyuss - Apothecaries' Weight

Rancho de la Luna *Radio Show* 13/10/12

Listen HERE!!!

Playlist

Radio Moscow - Densaflorativa (Intro)

Orange Goblin - Stand For Something
Down - Stone The Crow

Alabama Thunderpussy - Alone Again

Across Tundras - Rainmaker - Floodreaper
Buffalo Killers - Moon Daisy
The Budgie - The Author

Bent Wind - Sacred Cows

Edgar Broughton Band - Momma's Reward (Keep Them Freak's A Rollin')
Black Smoke Dragon - Smoke Train

Uncle Acid and the Deadbeats - 13 Candles
Universe 217 - Fire

Ferrodyne...from Tucson - Interview -

του Ανδρέα Μαραγκού

Μετάφραση: Μαρία Αβραμίδου

Τη μέρα που γνώρισα η μουσική των Ferrodyne, δεν περίμενα πως με ένα add στο προσωπικό προφίλ της μπάντας στο facebook, θα φτάναμε να έχουμε συχνή επικοινωνία με την μπασίστρια, Liza Byrne. Νομίζω πως ούτε εκείνοι περίμεναν ότι θα έδιναν συνέντευξη σε ελληνικό μέσο, να όμως που έγινε! Ναι, είναι η δύναμη του διαδικτύου, άλλα είναι και η δικιά μας τρέλα, που θέλουμε να ψάχνουμε ακόμα και στην πέτρινη φωλιά μίας σαύρας στο Tucson, για να βρούμε καλή μουσική! Μπορεί να μην συμπαθώ τις σαύρες, άλλα δεν το κρύβω ότι είμαι λάτρης της σκηνής του Tucson της Arizona, απ’ όπου έχουν ξεπηδήσει αρκετά αξιόλογα συγκροτήματα κατά καιρούς. Πάντα με γοήτευε αυτή η φινέτσα με την οποία κεντάνε τη μουσική τους, σε συνδυασμό με το αλήτικο attitude που φέρνει ο αέρας από τα σύνορα με το Μεξικό. Αυτή τη φινέτσα και τον αέρα έχει η μουσική των Ferrodyne, κλεισμένη στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, St. John's Day, που η Liza είχε την ευγενή καλοσύνη να μου ταχυδρομήσει. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για τους Ferrodyne, λοιπόν, είναι να τους φιλοξενήσω σε αυτή την ανάρτηση του blog του Rancho de la Luna, κάνοντας τους κάποιες ερωτήσεις.

Rancho de la Luna: Μιας και οι Ferrodyne είναι σχετικά άγνωστοι στη χώρα μας, πες μου λίγα λόγια για σας. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας, ποια είναι τα μέλη σας, πώς βρεθήκατε μαζί και τι έχετε κυκλοφορήσει ως τώρα ως συγκρότημα;

Ferrodyne: Η μουσική μας βασίζεται γενικά στα τοπία που μας περιβάλλουν, έχει αποχρώσεις και είναι ελαφρώς ατμοσφαιρική. Μπλέκει την παραδοσιακή country και Southwest Americana με μια δόση από indie rock. Κάποιοι την έχουν περιγράψει ως υβρίδιο country-folk και indie-rock noir.  

Τα μέλη μας είναι:
Doug Smith – Φωνητικά και Κιθάρα
Chris Byrne – Πρώτη Κιθάρα Liza Byrne – Μπάσο και Φυσαρμόνικα
Chris Schultz – Τύμπανα

Craig Schumacher – Πλήκτρα

Μεγαλώσαμε όλοι μας στην Έρημο της Αριζόνα, αλλά η μπάντα σχηματίστηκε όταν ο Doug, η Liza και ο Chris ζούσαν στο Portland του Oregon. Ήμασταν καλοί φίλοι σε μια σκοτεινή και βροχερή πόλη και μας έλειπε η μοναδική δύναμη και ομορφιά της Νοτιοδυτικής ερήμου. Έτσι, η μουσική μας γεννήθηκε από τη λαχτάρα μας γι’ αυτό το μέρος και έγινε ένας τρόπος να φέρουμε ένα κομμάτι του στις ζωές μας στο Portland. Το 2007, αφού παίξαμε σε ένα φιλανθρωπικό show για έναν δημόσιο ραδιοφωνικό σταθμό σε μια μικρή πετρόκτιστη πόλη στο Νέο Μεξικό, πήραμε την απόφαση να γυρίσουμε με τη μπάντα πίσω στην ιδιαίτερη πατρίδα μας. Η Liza και ο Chris μετακόμισαν πίσω στην Αριζόνα το 2008 και σύντομα ακολούθησε και ο Doug. Βρήκαμε, λοιπόν, μια δυναμική μουσική κοινότητα που μας καλωσόρισε στο Tucson και ξεκινήσαμε να παίζουμε σε κεντρικά club. Το 2010, είχαμε την τιμή να ηχογραφήσουμε το πρώτο μας άλμπουμ στα θρυλικά Wavelab Studios (όπου γίνεται η ηχογράφηση και παραγωγή για τους Neko Case, Calexico, Howe Gelb και Amos Lee, μεταξύ πολλών άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών). Ιδιοκτήτες και διαχειριστές του στούντιο είναι οι Craig Schumacher και Chris Schultz. Οι δυο τους όχι μόνο έκαναν εξαιρετική δουλειά με το άλμπουμ μας, αλλά έγιναν και μέλη της μπάντας, στα πλήκτρα και τα τύμπανα. Το άλμπουμ μας St. John’s Day κυκλοφόρησε το 2011.

RdlL: Ποια συγκροτήματα και καλλιτέχνες έχουν επηρεάσει τη μουσική των Ferrodyne;

Ferrodyne: Παρόλο που πιστεύουμε ότι η μουσική μας είναι πρωτότυπη και δεν βασίζεται σε αυτούς, αγαπάμε τη μουσική των Mark Hollis, Califone, Jay Farrar, 16 Horsepower, αλλά και την παραδοσιακή country και Americana.

RdlL: Από που προέρχεται το όνομα του γκρουπ;

Ferrodyne: Ferrodyne είναι μια λέξη που σκεφτήκαμε όσο ψάχναμε λέξεις και ονόματα, τα οποία μπορούσαν να αντικατοπτρίσουν τη μουσική και την αισθητική μας, καθώς και τον δυναμισμό και την αίσθηση της ερήμου. Το συνθετικό Ferro προέρχεται από τη λατινική ρίζα της λέξης «σίδερο» και το dyne συνδέεται με τη λέξη «δυναμικός». Έπειτα ανακαλύψαμε ότι Ferrodyne ονομαζόταν μια παλιά συσκευή ραδιοφώνου που λειτουργούσε με λυχνίες τη δεκαετία του ’20, πράγμα που μας άρεσε, αφού αγαπάμε τις αντίκες και τους ενισχυτές λυχνίας!

RdlL: Ένα τοπικό ραδιόφωνο, το KXCI Community Radio, κατέταξε τον δίσκο σας St. John's Day στο νούμερο 28 σε σχετική λίστα με τα 100 καλύτερα άλμπουμ του 2011. Πες μου λίγα λόγια γι’ αυτήν την επιτυχία.

Ferrodyne: Ο KXCI υποστηρίζει σθεναρά την ανεξάρτητη μουσική από το Tucson και την ευρύτερη περιοχή της νοτιοδυτικής ερήμου. Έτσι νοιώσαμε μεγάλη τιμή όταν θεώρησαν το St. John’s Day ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2011. Στην πραγματικότητα δεν είχαμε ιδέα ότι έκαναν μια τέτοιου είδους αξιολόγηση κι απλά έτυχε να βάλουμε το σταθμό και τους ακούσαμε να παίζουν το τραγούδι μας “The Winter Rain”. Μετά ο παραγωγός είπε: «Αυτή ήταν η τοπική μπάντα Ferrodyne, στο νούμερο 28! Συγχαρητήρια!». Εκπλαγήκαμε εντελώς και χαρήκαμε που τους άρεσε τόσο η μουσική μας.

 

RdlL: Ετοιμάζετε νέο υλικό; Και αν ναι, πότε σκοπεύετε να το κυκλοφορήσετε;  

Ferrodyne: Ετοιμάζουμε τώρα νέο υλικό για το επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ μας. Θα ηχογραφήσουμε ξανά στα Wavelab κι ελπίζουμε να έχουμε ολοκληρώσει τον δίσκο μέχρι το τέλος του 2012.

RdlL: Θεωρείς ότι οι γνωστές μπάντες της περιοχής σας, όπως οι Calexico και οι Giant Sand, έχουν στοιχειώσει κατά κάποιο τρόπο τη σκηνή ή θεωρείς ότι της έδωσαν αναγνωρισιμότητα;

Ferrodyne: Είμαστε εξίσου fan και φίλοι με μέλη των Calexico και Giant Sand. Και οι δύο αυτές μπάντες έχουν προωθήσει εξαιρετικά όχι μόνο τη μουσική σκηνή του Tucson, αλλά είναι και πρέσβεις της Ερήμου Sonoran μέσω της μουσικής τους. Τους σεβόμαστε πάρα πολύ, διότι βοήθησαν να μπει το Tucson στον διεθνή χάρτη σε ό,τι αφορά τη μουσική.

RdlL: Τους Calexico και τους Giant Sand λίγο πολύ τους γνωρίζουμε όλοι στην Ευρώπη. Ποιες άλλες μπάντες νομίζεις ότι ξεχωρίζουν από τη σκηνή σας και αξίζουν την προσοχή μας;

Ferrodyne: Υπάρχουν διάφορες άλλες φανταστικές μπάντες που παίζουν αυτή τη στιγμή στο Tucson. Θαυμάζουμε ιδιαιτέρως τη μουσική των Amy Rude και Heartbeast, καθώς και μια ωραία νέα μπάντα που λέγεται The Possibles. Μας αρέσουν επίσης οι La Cerca και and Naim Amor. 

Rancho de la Luna *Radio Show* 6/10/12 -Nightstalker Interview-

Listen HERE!!!

      Photos HERE!!!
You Tube HERE!!!

Οι Nighstalker στο Rancho de la Luna Radioshow

Το Σάββατο 6 Οκτώβρη στις 18:00, ο Ανδρέας Μαραγκός και η Χρύσα Κεκάκου υποδέχονται τους Nighstalker στο στούντιο του Music Society Webradio. Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία της νέας τους δουλειάς με τίτλο Dead Rock Commandos, και μία εβδομάδα πριν την εμφάνιση τους στο Gagarin, οι Nighstalker επισκέπτονται το Music Society και την εκπομπή Rancho de la Luna Radioshow.

Δημιουργήθηκαν αρχές της δεκαετίας του 90 και το 1994 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP με τίτλο Side Fx μέσα από την Hitch Hyke Records, ενώ δυο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το Use από την FM Records. Το 2000 κυκλοφόρησε το Ritual και αργότερα, τo 2004 οι Nightstalker με αλλαγές στο line up, όπως τον ερχομό του Ανδρέα (Rotting Christ) στο μπάσο, άλλα και του Tόλη στην κιθάρα, κυκλοφόρησαν το Just A Burn μέσα από το δικό τους label της Mad Prophets Records. Ακολουθεί το Superfreak του 2009 και φτάνουμε στο σήμερα με το έκτο δισκογραφικό βήμα των Nightstalker, Dead Rock Commandos μέσα από την Small Stone Records.

Οι Nightstalker είναι μια μπάντα που έχει κερδίσει τη διαχρονικότητα μέσα στην ελληνική σκηνή, δίνοντας δυνατές ζωντανές εμφανίσεις και κυκλοφορώντας προσεγμένες δουλείες.
Mία εβδομάδα πριν την εμφάνιση του γκρουπ στο Gagarin, συντονιστείτε στη διαδικτυακή συχνότητα του Music Society Webradio (musicsociety.gr) και ακούστε τους Nighstalker να απαντούν στις ερωτήσεις του Ανδρέα Μαραγκού και της Χρύσας Κεκάκου. Σάββατο 6 Οκτώβρη στις 18:00.

Saint Vitus - Lillie: F-65 (Season of Mist)

Οι Saint Vitus ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους, η συνταγή είναι μοναδική και πέρα για πέρα επιτυχημένη. Όχι, δεν ήρθαν να κάνουν μια καινούργια αρχή σε μια νέα εποχή, απλά επέστρεψαν αποδίδοντας φόρο τιμής στο παρελθόν με το άλμπουμ Lillie: F-65.

Το Lillie: F-65, που στην επιστημονική του απόδοση μεταφράζεται σε είδος βαρβιτουρικού, είναι η απόλυτη μουσική καταδίκη που ετοίμασαν στους οπαδούς τους τα μεγαθήρια Scott "Wino" Weinrich (φωνητικά), Dave Chandler (κιθάρα), Mark Adams (μπάσο), και Henry Vasquez (ντραμς), ο οποίος αντικατέστησε επάξια τον αδικοχαμένο προ διετίας Armando Acosta.

Οι τύποι αυτοί λοιπόν δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν, κρατούν για τα καλά το κλειδί του doom και ξέρουν να γράφουν δισκάρες. Το Lillie: F-65 είναι μια από αυτές. Τα λόγια μοιάζουν φτωχά για να περιγράψουν όλο αυτό που συμβαίνει στην μικρή διάρκεια του άλμπουμ, που αγγίζει τα 33 λεπτά.

Δεν προλαβαίνεις να πατήσεις το [play] και ναι! αυτά είναι τα μάγκικα φωνητικά του Wino, τα riff που ξεπηδούν από τα ηχεία μοιάζουν με ξεσπάσματα, το "Let Them Fall" βγάζει πολύ σκοτεινιά, όπως και το ορχηστρικό "Vertigo". Λίγο αργότερα έρχεται το "The Waste of Time". Eπιθετικό, θυμίζει κάτι από το "Electric Funeral" των Black Sabbath. Ακόμα πιο αρρωστημένες μελωδίες είναι αυτές που ακούγονται στο "Dependence", όπου τα ξερά ντραμς και αυτό το διαολεμένο μπάσο παίρνουν φωτιά, την ώρα που ο Wino ουρλιάζει απελπισμένος “I depended on you”. Καθώς ο δίσκος φτάνει στο τέλος με το "Withdrawal", το δεύτερο ορχηστρικό κομμάτι εδώ, αν δεν προσέξεις ότι είναι το τελευταίο τραγούδι θα έχεις την εντύπωση ότι συνεχίζει να παίζει το "Dependence".

Η τελευταία κυκλοφορία των Saint Vitus θα σε αφήσει να τραβήξεις μερικές τζούρες από την μαγεία που σου προσφέρουν για άλλη μια φορά. Απoλαύστε το!