Rancho de la Luna *Radioshow* 24/11/2012

Listen HERE!!!

Playlist

Radio Moscow – Densaflorativa (intro)

Widows - Green Tsunami

Baroness - Sea Lungs

De Sades - Keep It Coming

This Is Nowhere - A Possible End?

Radar Men From The Moon - Dance Of Black & White Paint 

Saturnia - I am Utopia

Sula Babsana - Perry Rhodan 

The 4  Levels Of Existence - Metamorphic

1000 Mods - Desert Side Of Your Mind

Lord 13 - Off The Edge

Planet Of Zeus - Doteru

This is Nowhere & De Sades - We Split For The Ladies (10" split)

Πόση ένταση, ενέργεια και αυτοπεποίθηση χωράει σε ένα σπλιτάκι; Πιστέψτε με αρκετή. Το We Split For The Ladies είναι μια ευχάριστη έκπληξη που μας έρχεται από τη Θεσσαλονίκη, στο οποίο συμμετέχουν δύο από τις πιο αξιόλογες μπάντες της χώρας. Οι This is Nowhere και οι De Sades ενώνουν τις δυνάμεις τους για ένα 10" split, που κυκλοφορεί από τα ίδια τα συγκροτήματα σε 500 αριθμημένες κόπιες, μέσα από το συνεργατικό label της Hands In Sand (0002).

Οι This is Nowhere αναπαραγάγουν τον πατροπαράδοτο stoner και desert ήχο. Έγχορδα κουρδισμένα σε χαμηλές συχνότητες, έντονο groove, εναλλαγές ανάμεσα σε ψυχεδέλεια και δυναμικά grudge περάσματα. Το "A Possible End?" πιο μελωδικό, πιο ταξιδιάρικο, με ξεσπάσματα και στο "Domino Memories" οι This is Nowhere έχουνε μπουκώσει τους ενισχυτές με περισσότερη βαβούρα, βρομιά και δυναμισμό. 

Με τους De Sades τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, punk-blues, ροκενρολιές και garage βλασφημίες. Οι De Sades φτύνουν πρόστυχα λόγια, βουτηγμένα στο αλκοόλ, στήνοντας το ιδανικό soundtrack ενός ελληνικού Fear and Loathing in Las Vegas, στην άσφαλτο της.... Εγνατίας οδού. Ο τίτλος του "Motherfuckin Blues" νομίζω λέει αρκετά και δείχνει τις προθέσεις της μπάντας για βρόμικο Rock n Roll, άλλα και το "Keep It Coming" μαρτυράει ότι οι De Sades δεν έχουν πρόθεση να μας χαϊδέψουν τα αυτιά και να πειραματιστούν με διαφορετικούς ήχους.

Και οι δύο μπάντες δείχνουν να έχουν σαφή προσανατολισμό και δεν αμφιταλαντεύονται. Ακούγονται σίγουροι για αυτό που κάνουν και το κάνουν καλά. Το We Split For The Ladies λοιπόν είναι μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία με απολαυστικό περιεχόμενο, προσεγμένο artwork και οι περιορισμένες κόπιες που έχει κυκλοφορήσει, του δίνουν μια συλλεκτική αξία.

thisisnowhere bandcamp
De Sades myspace
Hands In Sand

Graveyard - Lights Out

 Το λοιπόν, νέος δίσκος για τους Σουηδούς Graveyard τους οποίους οφείλω να πώ πως τους έχω ιδιαίτερη αγάπη, γιατί; Απλά ακούστε τους. Αλλά ας μην προτρέχουμε. Τρίτος δίσκος για αυτούς τους 70's vintage rockers με τίτλο Lights Out. Ο πρώτος ομώνυμος δίσκος τους ήταν απλά καλός αλλά ο δεύτερος Hisingen Blues του 2011 ήταν άλλο φρούτο, πολύ καλό φρούτο. Περιττό να πώ πως είχαν ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά και πραγματικά δεν ήξερα τι να περιμένω από το καινούριο τους πόνημα. Απογοήτευση; Μια απο τα ίδια; Ή κάτι καλό εν τέλει; Οι υποθέσεις όμως δεν οδηγούν πουθενά. Για να δούμε λοιπόν τι μας φέρνουν εδώ οι Graveyard. 

Ο ήχος τους είναι πιστός στη δεκαετία του 70' με τις γνωστές blues προσμίξεις που μας είχαν συνηθίσει ήδη από το Hisingen Blues, δυνατές συνθέσεις που θέλεις δε θέλεις σε κάνουν να κουνιέσαι ρυθμικά. Κιθάρες μελωδικές, όχι cheesy αλλά όμορφες είτε στα χαλαρά τους είτε στα πιο δυνατά τους σήμεια, τύμπανα που απο τη μία αποτελούν μαζί με το μπάσο την ραχοκοκκαλιά του δίσκου και απο την άλλη προσθέτουν και αυτά στοιχεία στα κομμάτια και ένα βαθύ μπάσο που ναί, μπορείς να το διακρίνεις χωρίς καμία απολύτως δυσκολία. Αφήνω τα φωνητικά χωριστά γιατί μου δημιούργησαν και μια βασική απορία. Ο Joakim Nilsson βράχνιασε λιγάκι ή είναι ιδέα μου; Όπως και να έχει, η φωνή του Nilsson πιστεύω πως είναι το μεγάλο ατού του Lights Out γιατί πολύ απλά ο τύπος κεντάει σε ολόκληρο το δίσκο, ακόμα καλύτερος και απ'ότι στο Hisingen Blues. Ας πάρουμε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά. 

Ο δίσκος ανοίγει με το "An Industry Of Murder" ένα δυνατό κομμάτι με αρκετά σκοτείνη προσέγγιση. Ένα τυπικό Graveyard κομμάτι με εναλλαγές μεταξύ ήρεμων σήμειων και δυνατών ξεσπασμάτων, calm before the storm αίσθηση. Δεν είναι το πιο δυνατό κομμάτι του δίσκου αλλά σου αφήνει την αίσθηση πως κάτι καλό θα ακολουθήσει, όποτε πέτυχε το στόχο του για την ώρα. Εκεί που περιμένεις μια εξίσου δυνατή συνέχεια έρχεται το "Slow Motion Countdown" για να σε εκπλήξει. Ένα απαλό bluesy κομμάτι τύπου ''Uncomfortably Numb'' (Hisingen Blues), μία φόρμουλα που φαίνεται πως κατέχουν πλήρως οι Graveyard και δε φοβούνται να ξαναχρησιμοποιήσουν με επιτυχία. Πανέμορφο και καθηλωτικό κομμάτι με δυνατό ρεφρέν, υπέροχα φωνητικά και ένα φινάλε με όμορφες αρμονίες πλήκτρων και πιάνου. Ένα απο τα πιο δυνατά και αισθαντικά σημεία του δίσκου. Τρίτο κομμάτι, το προσωπικό αγαπημένο μου, "Seven, Seven". Σ'αυτό το κομμάτι εντόπισα την κατ'εμέ αυξημένη βραχνάδα του Joakim Nilsson κάτι που δουλεύει απίστευτα καλά με το κομμάτι. Γρήγορο κομμάτι που σίγουρα σε κάνει να θέλεις να πεταχτείς απο την καρέκλα σου και να αρπάξεις μια κιθάρα ή μια σκούπα στη χειρότερη. Σύντομο κομμάτι που σου μένει αμέσως στο μυαλό και σίγουρα θα σε κάνει να επανέλθεις πολλές ακόμα φορές αντλώντας την ίδια χαρά και ευχαρίστηση. 

Επόμενο στη σειρά το "The Suits, The Law & The Uniform" ένα mid-tempo hard rocking κομμάτι που οποιοσδήποτε οπαδός της rock μουσικής θα αγαπήσει. Έχω την εντύπωση (και ελπίζω να μην υπερβάλω) πως σε τέτοια "απλά" κομμάτια οι Graveyard επιδεικνύουν μια τραγίκη (με την καλή έννοια) άνεση που σε κάνει να απορείς. Και εκεί που έχεις σκάσει ένα χαμόγελο ικανοποίησης με την πορεία που έχει πάρει ο δίσκος, έρχεται ο οδοστρωτήρας "Endless Night" και σε κάνει να απορείς με την ενέργεια των εν λόγω Σουηδών. Στα χνάρια του "Seven, Seven" (ίσως κάποτε γίνει το αγαπημένο μου) και ακόμα πιο δυνάτο. Δώστε έμφαση στις υπέροχες κιθάρες, ειδικά στο ρεφρέν και στα εκπληκτικά φωνητικά του Nilsson. Ο τύπος απλά δε ζορίζεται. 

Ακριβώς στο σημείο που νιώθεις την αδρεναλίνη σου να είναι έτοιμη να εκραγεί έρχεται το "Hard Time Lovin" να σε χαλαρώσει. Για άλλη μια φορά η γνώστη φόρμουλα της αργής blues μπαλλάντας μόνο που αυτή τη φόρα σε ακόμα πιο ήπια και ταξιδιάρικη μορφή. Το πιατίνι στο ρεφρέν σε πάει ακόμα πιο πίσω από το 70', στίς slow συνθέσεις του 60'. Ένα κομμάτι καθαρτικό θα λέγαμε που απελευθερώνει το μυαλό και τις αισθήσεις. Οκ, χαλαρώσατε, πάμε ξανά για κοπάνημα και αυτή τη φορά για το hit-άκι του Lights Out, το "Goliath" το οποίο είναι και το πρώτο κομμάτι για το οποίο γύρισαν και videoclip. Δυνατό, γρήγορο με αναμενόμενη αλλά και spot on δομή. Είναι ακριβώς το single που ψάχνεις σε κάθε δίσκο. Δείτε και το βίντεο, είναι αρκετά διασκεδαστικό.

Επόμενο κομμάτι, το "Fool In The End", ένα ακόμα από αυτά τα "απλά" rock κομμάτια με τον Nilsson να τραγουδάει "I Got The Restless Blues" και ναί, και ακούραστοι είναι και τα'χουν και τα blues.Στιγμή αυτογνωσίας για το συγκρότημα; Ίσως, δε μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα όσο μας δίνουν αυτό που θέλουμε. Κάπως έτσι φτάνουμε στο κλείσιμο του δίσκου, με το "20/20 Tunnel Vision". Ήρεμο και ταξιδιάρικο κομμάτι που σε χαλαρώνει τόσο ώστε ο δίσκος να χωνευτεί στο μυαλό του κάθε ακροατή, με όμορφες κιθάρες που σε παρακαλούν να αφεθείς καθώς ο δίσκος οδεύει προς το τέλος του και έναν Nilsson να σε αποχαιρετά μετά απο μια εκπληκτική παράσταση. Αν θέλαμε να το περιγράψουμε με μια φράση, το "20/20 Tunnel Vision" είναι η σύνοψη του Lights Out, αυτό που μένει στο τέλος, ένα αίσθημα ικανοποίησης, ολοκλήρωσης και σίγουρα η προσμονή της επόμενης ακρόασης.

Τα κατάφεραν και πάλι οι Graveyard, με εξέπληξαν και το ίδιο θα κάνουν και με σας. Δε μπόρουμε να συγκρίνουμε σκληρά και χοντροκομμένα το Lights Out με το Hisingen Blues καθώς και οι δύο δίσκοι είναι φανταστικοί, έγκειται πλέον στην προσωπική άποψη του καθενός. Τους ευχαριστώ πραγματικά γι'αυτό το δίσκο καθώς οι συνοδοιπόροι τους Witchcraft δε με ικανοποίησαν με την τελευταία τους δουλειά ("πάνω του αδέρφια του βλάσφημου") και πραγματικά χρειαζόμουν τη 70's δόση μου. Ακούστε το Lights Out, θα σας αρέσει και ακόμα και αν δε σας αρέσει, δε θα είναι χαμμένος χρόνος. 

Αλέξης Αιμονιώτης 

Wo Fat -Interview-

 

RdlL: Θέλω να μου πείτε πότε και πως δημιουργηθήκαν οι Wo Fat;

Tim: Ήξερα τον Kent από τη δουλειά και μου ζήτησε να πάω να τζαμάρω μ’ αυτόν και τον φίλο του, τον Michael, που έπαιζε ντραμς. Αρχικά παίξαμε στο σπίτι του Michael –θυμάμαι ότι τα παιδιά του ήταν μωρά τότε και τώρα μπαίνουν σχεδόν στην εφηβεία! Εκείνον τον καιρό, λοιπόν, τα χαλαρά μας «τζαμαρίσματα» οδήγησαν σιγά σιγά τον Kent να φέρει μερικά ολοκληρωμένα τραγούδια, καθώς και ένα συγκεκριμένο όραμα κι ένα πραγματικά cool όνομα για τη μπάντα, τα οποία τελικά δημιούργησαν τους Wo Fat όπως τους ξέρουμε σήμερα.

 RdlL: Αν και υποψιάζομαι από που προέρχεται το όνομα σας, θα ήθελα να μου πείτε και οι ίδιοι. 

Tim: Το όνομα προέρχεται από έναν κακό της τηλεοπτικής σειράς Hawaii 5-0.

RdlL: Πες μας από που έχει επηρεαστεί η μουσική των Wo Fat.

Tim: Νομίζω ότι είναι τόσα πολλά αυτά που επηρεάζουν μουσικά τους τρεις μας, που είναι υπερβολικό να τα καταγράψω εδώ. Πιστεύω ωστόσο ότι η βασική μουσική επιρροή των Wo Fat είναι ο συνδυασμός του heavy που είναι οπωσδήποτε και groovy. 

RdlL: Έχουμε μια νέα κυκλοφορία από εσάς, με τίτλο The Black Code. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας γιἀυτη τη νέα δουλειά; 

Tim: Ήθελα να περάσω τον τρόπο που παίζω το μπάσο σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, τόσο που να «κλειδώνει» στους ήχους του groove. Νιώθω ότι με κάθε νέο δίσκο των Wo Fat, προσπαθώ να γίνω καλύτερος μπασίστας. Αισθάνθηκα επίσης πολύ άνετα και συντονισμένος με αυτά που έπαιζαν ο Kent και ο Michael. Νομίζω ότι οι προσδοκίες μου είχαν να κάνουν με το να αναβαθμίσω τον τρόπο παιξίματός μου.
 

RdlL: Πάντως από τα review που διαβάζω σε διάφορα site και blog, φαίνεται να είναι όλοι ενθουσιασμένοι από αυτή τη κυκλοφορία. 

Tim: Χαίρομαι που του ακούω. Δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι. Νιώθω πάντως ότι ο συγκεκριμένος δίσκος αντιπροσωπεύει πραγματικά το ποιοι είμαστε ως μπάντα. 

RdlL: Έχω την εντύπωση πως αυτόν τον ενθουσιασμό βγάζετε και εσείς μέσα από το The Black Code, νομίζεις ότι είναι η πιο ώριμη κυκλοφορία σας;  

Tim: Νομίζω ότι έτσι είναι. Οι τρεις μας παίζουμε μαζί για καιρό τώρα κι έτσι προκύπτει μια εντονότερη αίσθηση χημείας και φιλίας μέσα από τη μουσική. Νομίζω ότι αυτό είναι καλό σημάδι και δείχνει ότι προοδεύουμε και παίζουμε καλύτερα με αφορμή ο ένας τον άλλον.

RdlL: Υπάρχουν στοιχεία στο The Black Code που δεν υπήρχαν στις προηγούμενες δουλειές σας;

Tim: Νομίζω ότι επεκτείναμε την αναζήτησή μας στον χώρο του groove, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τα στοιχεία του heavy. Νομίζω ότι υπάρχει πρόοδος σε πολλές μικρές λεπτομέρειες σε κάθε δίσκο μας. 

RdlL: Υπάρχει κάποιο τραγούδι μέσα από το νέο άλμπουμ που ξεχωρίζεται; Το "Hurt At Gone" πάντως θα είναι μέσα στο προσωπικό μου soundtrack για το 2012.

Tim: Νομίζω ότι σε διαφορετικές στιγμές, ξεχωρίζω και διαφορετικά κομμάτια. Αυτή τη στιγμή, αυτό συμβαίνει με το “Shard of Leng”, το οποίο θεωρώ ότι βγήκε cool. Έχει τόσο επικό ρυθμό. 

RdlL: Είναι αλήθεια ότι στο The Black Code τα κάνατε όλα μόνοι σας; Τη μίξη, την παραγωγή και την ηχογράφηση. Νομίζω πως είναι κάτι που το έχετε ξανακάνει. 

Tim: Ναι. Ο Kent μας ηχογραφεί στο στούντιό του και είναι θαυμάσιο μπόνους να έχουμε έναν τόσο καλό ηχολήπτη στη μπάντα. Έχει ηχογραφήσει και μιξάρει και τους τέσσερις δίσκους μας. Νομίζω ότι πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό του με το The Black Code. 

RdlL: Ανήκετε πλέων στη μεγάλη οικογένεια της Small Stone, πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; 

Tim: Όσο γράφαμε το The Black Code, ξέραμε ότι θέλαμε να το βγάλουμε με ένα μεγαλύτερο label. Ξέραμε ότι η Small Stone θα ταίριαζε τέλεια. Μέχρι στιγμής όλοι είναι εξαιρετικά cool στη συνεργασία. 

RdlL: Έμαθα ότι είστε έτοιμοι για μία περιοδεία στην Ευρώπη, μάλιστα μέσω ενός βίντεο ζητάτε και τη βοήθεια των φίλων σας γιἀυτό. 

Tim: Θα κάνουμε περιορισμένες εμφανίσεις την ερχόμενη άνοιξη. Τα φεστιβάλ Roadburn και Desertfest θα σηματοδοτήσουν κατά κάποιον τρόπο την εβδομάδα που θα βρισκόμαστε εκεί. Οι λεπτομέρειες φιξάρονται ακόμη σε ό,τι αφορά πού ακριβώς θα πάμε όσο θα είμαστε στην Ευρώπη. 

RdlL: Θέλω να μου πείτε αν είναι η πρώτη φορά που βγαίνετε σαν μπάντα από τις ΗΠΑ και τι περιμένετε από το Ευρωπαϊκό κοινό. 

Tim: Αυτή θα είναι όντως η πρώτη φορά που θα παίξουμε εκτός Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν είμαστε 100% σίγουροι για το τι να περιμένουμε. Ελπίζουμε να συναντήσουμε πολύ κόσμο και να παίξουμε μπροστά σε μεγάλο κοινό. Έχουμε ακούσει μόνο καλά πράγματα για μπάντες που πήγαν να παίξουν στην Ευρώπη.

RdlL: Υπάρχει η περίπτωση να σας δούμε και στην Ελλάδα κάποια στιγμή;

Tim: Δεν είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να έρθουμε αυτήν τη φορά στην Ελλάδα, όμως στ’ αλήθεια ελπίζω ότι η ανοιξιάτικη τουρ μας στην Ευρώπη θα είναι η πρώτη από πολλές. Υπάρχουν τόσα πολλά μέρη στην Ευρώπη που θα θέλαμε πολύ να επισκεφτούμε και να παίξουμε εκεί.  

RdlL: Πες μας μερικά αξιόλογα συγκροτήματα από την περιοχή σας, το Τέξας.  

Tim: Στην περιοχή του Dallas/Ft Worth, υπάρχουν οι Mothership, Orthodox Fuzz, Stone Machine Electric, Big Sandy Gilmer, Southern Train Gypsy και στ’ αλήθεια τόσες πολλές ακόμη.Υπάρχουν ένα σωρό καταπληκτικές μπάντες εδώ. Μερικές αξιόλογες μπάντες απ’ το Τέξας είναι οι Dixie Witch, The Sword, Las Cruces, Eagle Claw και Tia Carrera. Είναι κι εδώ πάρα πολλές!

RdlL: Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να προσθέσετε;

Tim: Ήθελα απλά να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου, για την υποστήριξη στους Wo Fat και που άκουσες το The Black Code! Θέλω επίσης να ζητήσω απ’ τους φίλους μας να τσεκάρουν το project μας στην kickstarter. Προσπαθούμε να μαζέψουμε χρήματα για να πάμε στην Ευρώπη την άνοιξη και έχουμε περιθώριο μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου για να πετύχουμε τον στόχο μας. Επίσης έχουμε ορισμένα cool δώρα για όσους έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάποια οικονομική προσφορά. Τσεκάρετέ το στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.kickstarter.com/projects/wofat/wo-fat-is- going-to-europe

RdlL: Σας ευχαριστώ πολύ γιἀυτη τη συνέντευξη, καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνετε και συνεχίστε να ροκάρετε αυτόν τον κόσμο.

Read English Text:

RdlL: I want you to tell me when and how Wo Fat was created.

Tim: I knew Kent from work, and he asked me to come jam with him and his friend Michael, who played drums. We originally played at Michael's house,( i remember his kids were babies then, they're like pre-teen now!)  Back then, our casual jams eventually led to Kent coming in with some complete songs and a focused vision and a really cool band name, which eventually led to Wo Fat as we know it.

RdlL: Although I suspect where your name comes from, I would like you to tell me yourselves.

Tim: The name comes from a villain from the TV show, Hawaii 5-0

RdlL: What has influenced the music of Wo Fat?

Tim: I think there is so much that influences the three of us musically, too much to list here. But I think the main musical influence of Wo Fat is the combination of being heavy and also making sure it grooves. 

RdlL: We have a new release from you, titled The Black Code. What are your expectations about this new work?

Tim: I wanted to take my bass playing to a new level, as far as locking into the groove. I feel like with every new Wo Fat record, I am working toward being a better bass player. I also felt very comfortable and in tune with what Kent and Michael were playing too. I guess I had expectations for stepping up my playing.

RdlL: In any case, from the reviews I read in various sites and blogs, it seems that everyone is excited by this album.

Tim: That is really nice to hear. I did not know what other people were going to think. I really feel like it is a true representation of who we are as a band. 

RdlL: I’m under the impression that you also express an enthusiasm through The Black Code. Do you think this is your most mature release so far?

Tim: I think that's fair to say. The three of us have been playing together for a long time, and with that comes a closer sense of chemistry, and musicianship. I think it is a good sign that we are progressing forward and playing better off each other.

RdlL: Are there elements in The Black Code that didn’t exist in your previous works?

Tim: I feel like we just furthered our search for the groove while keeping all things heavy. I think there is progression in many small details on each of our records.

RdlL: Is there any song from the new album that, in your opinion, stands out? “Hurt At Gone” is for sure in my personal soundtrack for 2012.  

Tim: I think at different times, different tunes stand to me. Right now, “Shard of Leng” stands out, I think it really turned out cool. It's such an epic tune.

RdlL: Is it true that in The Black Code you did it all yourselves? Mixing, producing, recording… I think this is something you have done before.

Tim: Yes. Kent records us in his studio, which is an amazing bonus to have such a great engineer in the band. He has recorded and mixed all four records. I think he really outdid himself with The Black Code.

RdlL: Now you belong to the big family of Small Stone. How did this collaboration come up?

Tim: While we were writing The Black Code, we knew we wanted to put it out on a bigger label. We knew Small Stone would be the perfect fit. So far everyone has been really cool to work with.

RdlL: I heard that you are ready for a European tour. I believe that through a video you ask your friends’ help for it…

Tim: We are going to do a limited number of dates this spring. Roadburn and Desertfest will kind of bookend the week we will be there. details are still coming together as far as where we will be going while we are in Europe.

RdlL: Is it the first time that you tour outside the US as a band and what do you expect from the European audience?

Tim: This will be the first time we will be playing in outside the US. We are not 100% sure what to expect. We hope to meet a lot of people and play in front of as many as possible. We've only heard good things about bands that have gone over and played.

RdlL: Is there any chance to see you in Greece some time?

Tim: I am not certain if we can do Greece this time, but we do hope that this spring trip to Europe will be the first of many. There are so many places in Europe that we would love to visit and play.

RdlL: Name a few notable bands from your region, Texas.

Tim: In the Dallas/Ft Worth area, there is Mothership, Orthodox Fuzz, Stone Machine Electric, Big Sandy Gilmer, Southern Train Gypsy and actually so many more. There are a bunch of killer bands here. A few notable Texas bands are Dixie Witch, The Sword, Las Cruces, Eagle Claw, and Tia Carrera. So many more too!

 

RdlL: Is there anything else you’d like to add?

Tim: Just wanted to say thank you for taking time to talk to me, and thank you for supporting Wo Fat and checking out The Black Code! Also to ask that people check out our kickstarter project. We are trying to raise some money to go to Europe this spring. We have until December 17th to meet our goal. We also have some cool rewards for people who are able to donate. Check it out,

http://www.kickstarter.com/projects/wofat/wo-fat-is-going-to-europe

RdlL: Thank you very much for this interview! Best of luck with everything you do and keep rocking this world!

Tim: Thank you too \m/

http://wofat.net
smallstone.com

Rancho de la Luna *Radioshow* 10/11/2012

Listen HERE!!!

Playlist

Radio Moscow - Densaflorativa (Intro)

Spiritual Beggars - Blind Mountain

Potergeist - Rivers & Oceans

Down - Witchtripper

Scott Kelly & The Road Home - The Forgiven Ghost In Me

Wino - Old And Alone

Cherries On A Blacklist - Monkey

Electric Taurus - Two Gods/Caput Algol

Volva -  El Pájaro Negro

Οm - State Of Non-Return 

S:t Erik - Goddess

Solarmonkeys Interview

 

Rancho de la Luna: Καλώς ήρθατε στο Rancho! Θα 'θελα για αρχή να μας συστηθείτε!

 
Martin: Κάλως σας βρήκαμε παιδιά. Είμαστε οι Solarmonkeys, πενταμελής μπάντα με έδρα την Αθήνα και παίζουμε ροκ...Υπάρχουμε τον τελευταίο χρόνο και ελπίζουμε να έχουμε την δύναμη και την διαύγεια για να συνεχίσουμε αρκετούς ακόμα.

RdlL: Σύντομα θα κυκλοφορήσετε το πρώτο σας EP. Ποια είναι τα σχέδια σας για την προώθηση του;

Martin : Το ΕΡ θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στον Ιανουάριο, είμαστε σε διαδικασία επιλογής και ηχογράφησης ακόμα μιας και προκύπτουν συνεχώς καινούρια κομμάτια. Δεν έχουμε ιδέα από που και πως θα κυκλοφορήσει. Πολύ πιθανό να το έχουμε για αρχή μόνο σε ψηφιακή μορφή, αλλά όχι mp3, στο bandcamp ενώ παράλληλα να κόψουμε κάποια ελάχιστα cd ή 7'' βινύλια για κάποιους φίλους αλλά και για promo μπας και βρεθεί καμία εταιρία. Για την προώθηση θα πάμε παραδοσιακά με συναυλίες και προσπαθώντας να κερδίσουμε λίγο airplay μέσα από ανεξάρτητες ραδιοφωνικές εκπομπές.

RdlL: Αν σας ζήταγε κάποιος να περιγράψετε την μουσική σας, ποια θα ήταν η απάντησή; 

Martin: Παίζουμε ροκ επηρεασμένο από μπάντες που εμφανίστηκαν κατά την δεκαετία του ’90. Λειτουργούμε με απλές φόρμες (εισαγωγή, κουπλέ ρεφρέν, γέφυρες), αγαπάμε τα riffs, τα groovy rhythm patterns και χρησιμοποιούμε σε σημεία κάποια analog pads, Hammond και όποιους ηλεκτρονικούς ήχους  αποφασίσουμε ότι κολλάνε στις συνθέσεις μας.

RdlL: Μέχρι στιγμής πως βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου; Είναι αυτή που περιμένατε;

Martin: Βλέπουμε ότι αρέσει σε κόσμο αυτό που κάνουμε, ακούμε όλα τα σχόλια, τα φιλτράρουμε και συνεχίζουμε. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για εμάς, σίγουρα δεν περιμέναμε μέσα σε ένα χρόνο να έχουμε τέτοια ανταπόκριση.

RdlL: Θέλω να μου μεταφέρετε το κλίμα που επικρατεί στις ηχογραφήσεις και τις πρόβες σας...

Martin: Πέφτει ξύλο...χαχαχα! Στο στούντιο πηγαίνουμε αρκετά προετοιμασμένοι για το τι θα κάνουμε μιας και οι ώρες κοστίζουν χρήματα. Στις πρόβες υπάρχουν στιγμές που δουλεύουμε πολύ και αλλάζουμε μέρη, ψαχνόμαστε, συζητάμε για το τι θα κάνουμε αλλά υπάρχουν και επικές στιγμές κοτσάνας και βλακείας.

RdlL: Ποιος γράφει τους στίχους και ποιος την μουσική; 

Martin : Στην αρχή πήγα εγώ κάποια κομμάτια στα παιδιά μιας και η όλη φάση ήταν δική μου ιδέα. Δηλαδή εδώ και τρία χρόνια είχα σαν σχέδιο να φτιαχτεί η μπάντα, έγραψα κάποια μουσική, μάζεψα τους μουσικούς, που θεώρησα κατάλληλους, και εγένετο Solarmonkeys. Πλέον συμμετέχουμε όλοι στην ενορχήστρωση των συνθέσεων. Συνήθως θα φέρω κάποιο riff στην κιθάρα και θα αρχίσουμε να δοκιμάζουμε πάνω του ιδέες...τους στίχους τους δουλεύει ο Γιάννης ενώ κάποιες φορές του στέλνω κι εγώ καμιά ιδέα. Χρησιμοποιούμε πολύ την ανταλλαγή αρχείων μέσω mails και αυτό μας έχει γλιτώσει πολύ χρόνο.

RdlL: Το mastering του "Inside Your Head" ανέλαβε ο Dave Collins. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; Σας έδωσε καμιά καλή συμβουλή;

 Martin : Μας έχουν ρωτήσει πολλές φορές αλλά η αλήθεια είναι πως ήταν πανεύκολο. Τον βρήκαμε στο διαδίκτυο, του στείλαμε mail ότι θα θέλαμε να συνεργαστούμε, στη συνέχεια του στείλαμε υλικό και...αυτό! Συμβουλές δεν μας έχει δώσει ακόμα, θα ήταν καλή ιδέα να τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά.

 

RdlL:Ποια είναι τα συγκροτήματα και οι μουσικοί που σας έχουν επηρεάσει;

Martin: Θα σου πω τα δικά μου και ότι ξέρω για τους υπόλοιπους. Γενικά ενώ έχουμε κοινό στόχο για το πως θέλουμε να ακουγόμαστε οι επιρροές του καθενός είναι διαφορετικές. Εγώ και ο Γιάννης είμαστε αρκετά κοντά στην σκηνή του Seattle, οι δικοί μου αγαπημένοι είναι οι Soundgarden. Από ‘κει και και πέρα ο Μάριος έχει πολλά funk, r’n’b και soul ακούσματα ενώ παράλληλα λατρεύει τους Pantera μιας και έχει υπάρξει φανατικός μεταλλάς.  Ο Άλεξ είναι σε μια πιο indie/post κατάσταση ενώ ο Δημήτρης έχει ένα πολύ ευρύ φάσμα εναλλακτικών ακουσμάτων. Θεωρώ σημαντικότερο όλων ότι γενικότερα στην μπάντα ακούμε πολύ μουσική μέσα στη μέρα και πολλές φορές συζητάμε γι’ αυτά που ακούμε. 

RdlL: Αν σας δινόταν η ευκαιρία να συνεργαστείτε με όποια μπάντα η όποιον μουσικό θέλετε, ποια θα ήταν η Νο 1 επιλογή;

Martin : Μόνο έναν...; όσον αφορά εμένα θα έλεγα τον Josh Homme.

RdlL: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ποιες είναι οι ιδέες για το πρώτο σας  full length άλμπουμ;
Martin : Το μόνο σχέδιο είναι να συνθέσουμε καλή μουσική. Να είμαστε ικανοποιημένοι κάθε φορά που τελειώνει ένα τραγούδι και να βρίσκει τον δρόμο του προς τους φίλους εκεί έξω. Μόλις συγκεντρώσουμε έναν ικανοποιητικό αριθμό από συνθέσεις θα κάνουμε την επιλογή μας και θα κυκλοφορήσουμε και το πρώτο μας full length. Πιστεύω ότι δεν θα αργήσει ιδιαίτερα...

RdlL: Όσον αφορά τις εμφανίσεις σας, έχετε προγραμματίσει κάποια λάιβ? 

Martin : 15 Δεκεμβρίου, ημέρα Σάββατο στο Κ44 μαζί με τους Puta Volcano, μια μπάντα που αν δε την έχει δει κάποιος πρέπει οπωσδήποτε να το κάνει. Από ‘κει και πέρα όποιος θέλει μπορεί να ενημερώνεται από την σελίδα μας στο facebook (https://www.facebook.com/solarmonkeys).

RdlL: Κάτι τελευταίο; 

Martin : Κατ’ αρχήν ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας. Έπειτα αυτό που λέμε πάντα...υποστηρίξτε την ανεξάρτητη ελληνική σκηνή ώστε να καταφέρει να βγει προς τα έξω. Αγοράστε την μουσική, τα μπλουζάκια, πηγαίνετε στις συναυλίες που κάνουν οι μπάντες. Το ποσό που χρειάζεται για να το κάνει κάποιος αυτό κυμαίνεται από 0 έως 10 ευρώ, μιας και οι περισσότερες συναυλίες είναι με ελεύθερη είσοδο... αν αρχίσουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται να στηρίζουν τη σκηνή θα δουν ότι υπάρχει πολύ καλό υλικό εκεί έξω. Σας ευχαριστούμε και πάλι, ελπίζουμε να σας δούμε όλους κάποια στιγμή εκεί έξω. Take care!  

facebook

reverbnation

bandcamp

Rancho de la Luna *Radio Show* 3/11/12

Playlist (only)

Radio Moscow - Densaflorativa (Intro)
Witchcraft - By Your Definition
Graveyard – Goliath
Brutus  - Swamp City Blues
Rosewood Brothers - Pray For A Better Day
Cactus - No Need To Worry
Can - Sunday Jam
Sky Picnic -  Lost Is Found
Vintage Cucumber - Buzz, Armstrong & Collins
Goat - Goathead